İzin Günü, "Rabbim beni geri döndür. Böylece terk ettiğim salih amelleri işlerim." kişilere yeni bir yaşam hakkının verildiği gündür.
Buradaki günden kasıt, 1 yaşam ve 1 ölümün toplamı olarak 1 Dünya hayatıdır.
Örneğin şu anda Dünya'da hayat süren kişiler, İzin Günü'nde bulunmaktadırlar...
İzin Günü'yle ilgili olarak tuhafıma giden olay, bütün çevirmenlerin ağız birliği yapmış gibi İzin Günü'nü görmezden gelmeleri ve "o gün" diye çevirmeleridir.
Sur'a üfürülüşün ve İzin Günü'nün ne demek olduğu anlaşıldığında, Dünya hayatındaki sınavını verememiş olanların tekrar dirilişlerinin defalarca olduğu kaçınılmaz olmaktadır.
ALİ İMRAN SURESİ'NDE
Allah'ın rızasına uyan kimse, Allah'ın hışmına uğrayan gibi midir? Bu kimsenin varacağı yer cehennemdir; o ne kötü varılacak yerdir! (3:162)
Onlar Allah’ın katında derece derecedirler. Allah, onların yaptıklarını görmektedir. (3:163)
Andolsun, Allah, müminlere kendi içlerinden; onlara ayetlerini okuyan, onları arıtıp tertemiz yapan, onlara kitap ve hikmeti öğreten bir resul göndermekle büyük bir lütufta bulunmuştur. Oysa onlar, daha önce apaçık bir sapıklık içinde idiler. (3:164)
Onların başına iki mislini getirdiğiniz bir musibet sizin başınıza geldiğinde, “Bu, nereden başımıza geldi?” dediniz, öyle mi? De ki: “O, kendinizdendir.” Şüphesiz Allah’ın gücü her şeye hakkıyla yeter. (3:165)
İki topluluğun karşılaştığı gün (YEVM) başınıza gelen musibet Allah’ın izniyledir (İZNİ). Bu da müminleri ortaya çıkarması ve münafıklık yapanları belli etmesi içindi. (3:166)
Onlara, “Gelin, Allah yolunda savaşın veya savunmaya geçin” denildi de onlar, “Eğer savaşmayı bilseydik, arkanızdan gelirdik” dediler. Onlar o gün, imandan çok küfre yakın idiler. Ağızlarıyla kalplerinde olmayanı söylüyorlardı. Oysa Allah, içlerinde gizledikleri şeyi çok iyi bilmektedir. (3:167)
Kendileri oturup kaldıkları halde kardeşleri için “Eğer bize uysalardı, öldürülmezlerdi” diyen kimselerdir. De ki: “Eğer doğru söyleyenler iseniz kendinizden ölümü savın.” (3:168)
Allah yolunda öldürülenleri sakın ölüler sanma. Bilakis onlar diridirler, Rableri katında Allah’ın, lütfundan kendilerine verdiği nimetlerin sevincini yaşayarak rızıklandırılmaktadırlar. (3:169)
Arkalarından kendilerine ulaşamayan kimselere de hiçbir korku olmayacağına ve onların üzülmeyeceklerine sevinirler. (3:170)
Allah’ın nimetine, keremine ve Allah’ın, müminlerin ecrini zayi etmeyeceğine sevinirler. (3:171)
Onlar yaralandıktan sonra Allah’ın ve resulünün davetine uyan kimselerdir. Onlardan güzel davranıp iyilik edenlere ve Allah’a karşı gelmekten sakınanlara büyük bir mükafat vardır. (3:172)
Onlar öyle kimselerdir ki halk kendilerine, “İnsanlar size karşı ordu toplamışlar, onlardan korkun” dediklerinde, bu söz onların imanını artırdı ve “Allah bize yeter, O ne güzel vekildir!” dediler. (3:173)
Bundan dolayı Allah’tan bir nimet ve lütufla kendilerine hiçbir fenalık dokunmadan geri döndüler ve Allah’ın rızasına uydular. Allah, büyük lütuf sahibidir. (3:174)
O şeytan sizi ancak kendi dostlarından korkutuyor. Onlardan korkmayın, eğer mümin iseniz benden korkun. (3:175)
Küfürde yarışanlar seni üzmesin. Onlar, Allah’a hiçbir şekilde zarar veremezler. Allah, onlara ahirette bir pay vermemek istiyor. Onlar için büyük azap vardır. (3:176)
İman karşılığında küfrü satın alanlar Allah’a hiçbir zarar veremezler. Onlar için elem verici bir azap vardır. (3:177)
İnkar edenler, kendilerine vermiş olduğumuz mühletin, sakın kendileri için hayırlı olduğunu sanmasınlar. Biz, onlara ancak günahları artsın diye mühlet veriyoruz. Onlar için alçaltıcı bir azap vardır. (3:178)
Allah, pisi temizden ayırıncaya kadar müminleri içinde bulunduğunuz şu durumda bırakacak değildir. Allah, size gaybı bildirecek de değildir. Fakat Allah, resullerinden dilediğini seçer. O halde, Allah’a ve resullerine iman edin. Eğer iman eder ve Allah’a karşı gelmekten sakınırsanız sizin için büyük bir mükafat vardır. (3:179)
Allah’ın kendilerine lütfundan verdiği nimetlerde cimrilik edenler, bunun kendileri için hayırlı olduğunu sanmasınlar. Hayır! O kendileri için bir şerdir. Cimrilik ettikleri şey kıyamet gününde boyunlarına dolanacaktır. Göklerin ve yerin mirası Allah’ındır. Allah, yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır. (3:180)
Allah; “Şüphesiz, Allah fakirdir, biz zenginiz” diyenlerin sözünü elbette duydu. Onların dediklerini ve haksız yere nebileri öldürmelerini yazacağız ve, “Tadın yangın azabını!” diyeceğiz. (3:181)
“Bu, kendi ellerinizin gönderdiklerinin karşılığıdır.” Allah, kullara asla zulmedici değildir. (3:182)
Onlar, “Allah, bize, ateşin yiyeceği bir kurban getirmedikçe hiçbir resule inanmamamızı emretti” dediler. De ki: “Benden önce size nice resuller, açık belgeleri ve sizin dediğiniz şeyi getirdi. Eğer doğru söyleyenler iseniz, niçin onları öldürdünüz?” (3:183)
Eğer seni yalanladılarsa senden önce açık delilleri, hikmetli sayfaları ve aydınlatıcı kitabı getiren resuller de yalanlanmıştı. (3:184)
Her nefis ölümü tadacaktır. Ancak kıyamet günü yaptıklarınızın karşılığı size tastamam verilecektir. Kim cehennemden uzaklaştırılıp cennete sokulursa gerçekten kurtuluşa ermiştir. Dünya hayatı, aldatıcı metadan başka bir şey değildir. (3:185)
Andolsun, mallarınız ve canlarınız konusunda imtihana çekileceksiniz. Sizden önce kendilerine kitap verilenlerden ve Allah’a ortak koşanlardan üzücü birçok söz işiteceksiniz. Eğer sabreder ve Allah’a karşı gelmekten sakınırsanız bilin ki bunlar azmi gerektiren işlerdendir. (3:186)
Hani Allah, kendilerine kitap verilenlerden, “Onu mutlaka insanlara açıklayacaksınız, onu gizlemeyeceksiniz” diye sağlam söz almıştı. Fakat onlar verdikleri sözü arkalarına atıp, onu az bir karşılığa değiştiler. Yaptıkları bu alışveriş ne kadar kötüdür! (3:187)
Ettiklerine sevinen ve yapmadıkları şeylerle övülmeyi seven kimselerin, sakın azaptan kurtulacaklarını sanma. Onlar için elem dolu bir azap vardır. (3:188)
Göklerin ve yerin hükümranlığı Allah’ındır. Allah, her şeye hakkıyla gücü yetendir. (3:189)
Göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelip gidişinde selim akıl sahipleri için elbette ibretler vardır. (3:190)
Onlar ayaktayken, otururken ve yanları üzerine yatarken Allah’ı anarlar. Göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler. “Rabbimiz! Bunu boş yere yaratmadın, seni eksikliklerden uzak tutarız. Bizi ateş azabından koru” derler. (3:191)
“Rabbimiz! Sen kimi cehennem ateşine sokarsan, onu rezil etmişsindir. Zalimlerin hiç yardımcıları yoktur.” (3:192)
“Rabbimiz! Biz, ‘Rabbinize iman edin’ diye imana çağıran bir davetçi işittik, hemen iman ettik. Rabbimiz! Günahlarımızı bağışla. Kötülüklerimizi ört. Canımızı iyilerle beraber al.” (3:193)
“Rabbimiz! Resullerin aracılığı ile bize vaadettiklerini ver bize. Kıyamet günü bizi rezil etme. Şüphesiz sen, vaadinden dönmezsin.” (3:194)
Rableri, onlara şu karşılığı verdi: “Ben, erkek olsun, kadın olsun, sizden hiçbir çalışanın amelini zayi etmeyeceğim. Sizler birbirinizdensiniz. Hicret edenler, yurtlarından çıkarılanlar, yolumda eziyet görenler, savaşanlar ve öldürülenlerin de andolsun, günahlarını elbette örteceğim. Allah katından bir mükafat olmak üzere, onları içinden ırmaklar akan cennetlere koyacağım. Mükafatın en güzeli Allah katındadır.” (3:195)
Kafirlerin refah içinde diyar diyar dolaşmaları sakın seni aldatmasın. (3:196)
Az bir faydalanmadan sonra onların varacakları yer cehennemdir. O ne kötü duraktır! (3:197)
Fakat Rablerine karşı gelmekten sakınanlar için Allah katından bir konaklama yeri olarak, içinde ebedi kalacakları, içinden ırmaklar akan cennetler vardır. Allah katında olan şeyler iyiler için daha hayırlıdır. (3:198)
Kitap ehlinden öyleleri var ki Allah’a, size indirilene ve kendilerine indirilene, Allah’a derinden saygı duyarak inanırlar. Allah’ın ayetlerini az bir değere satmazlar. Onlar var ya işte onların, Rableri katında mükafatları vardır. Şüphesiz Allah, hesabı çabuk görendir. (3:199)
Ey iman edenler! Sabredin. Sabır yarışında düşmanlarınızı geçin. Hazırlıklı ve uyanık olun ve Allah’a karşı gelmekten sakının ki kurtuluşa eresiniz. (3:200)
NİSA SURESİ'NDE
Allah’a kulluk edin ve ona hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ana babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya, elinizin altındakilere iyilik edin. Şüphesiz Allah, kibirlenen ve övünen kimseleri sevmez. (4:36)
Bunlar cimrilik eden, insanlara da cimriliği emreden ve Allah’ın, lütfundan kendilerine verdiği nimeti gizleyen kimselerdir. Biz de o nankörlere alçaltıcı bir azap hazırlamışızdır. (4:37)
Bunlar, mallarını insanlara gösteriş için harcayan, Allah’a ve ahiret gününe de inanmayan kimselerdir. Şeytan kimin arkadaşı olursa, o ne kötü arkadaştır. (4:38)
Bunlar, Allah’a ve ahiret gününe iman etselerdi ve Allah’ın verdiği rızıktan harcasalardı, kendilerine ne zarar gelirdi? Allah, onları en iyi bilendir. (4:39)
Şüphesiz Allah zerre kadar zulüm etmez. Çok küçük bir iyilik de olsa onun sevabını kat kat arttırır ve kendi katından büyük bir mükafat verir. (4:40)
Her ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onların üzerine bir şahit yaptığımız zaman, bakalım onların hali nice olacak! (4:41)
O İzin Günü (YEVME İZİN), Allah’ı inkar edip resule isyan edenler, yer yarılıp içine girmiş olmayı isterler ve Allah’tan hiçbir söz gizleyemezler. (4:42)
ENAM SURESİ'NDE
O öyle bir Rab’dır ki sizi çamurdan yaratmış, sonra bir ecel tayin etmiştir. Belirlenmiş bir ecel de O’nun katındadır. Siz ise hala şüphe ediyorsunuz. (6:2)
Halbuki O, göklerde de Allah’tır, yerde de... Sizin gizlinizi de bilir, açığa vurduğunuzu da... Sizin daha ne kazanacağınızı da bilir. (6:3)
Onlara Rablerinin ayetlerinden hiçbir ayet gelmez ki ondan yüz çevirmesinler. (6:4)
Nitekim hak kendilerine gelince onu yalanladılar. Fakat alay ettikleri şeyin haberleri kendilerine ilerde gelecektir. (6:5)
Onlardan önce nice nesilleri helak ettiğimizi görmediler mi? Yeryüzünde size vermediğimiz imkan ve iktidarı onlara vermiştik. Onlara bol bol yağmur yağdırmıştık. Topraklarından nehirler akıttık. Sonra da günahları sebebiyle onları helak ettik ve arkalarından başka bir nesil var ettik. (6:6)
Eğer sana kağıda yazılı bir kitap indirseydik, onlar da elleriyle ona dokunsalardı; yine o inkar edenler, “Bu, apaçık büyüden başka bir şey değildir” diyeceklerdi. (6:7)
Bir de dediler ki: “Ona bir melek indirilse ya!” Eğer bir melek indirseydik artık iş bitirilmiş olurdu; sonra da kendilerine göz açtırılmazdı. (6:8)
Eğer onu bir melek kılsaydık yine onu bir adam yapardık ve onları yine içinde bulundukları karmaşaya düşürmüş olurduk. (6:9)
Andolsun, senden önce de birçok resul alaya alınmıştı da onlarla alay edenleri, alay ettikleri şey kuşatıp mahvetmişti. (6:10)
De ki: “Yeryüzünde gezin dolaşın da yalanlayanların sonu nasıl olmuş bir görün.” (6:11)
De ki: “Şu göklerdekiler ve yerdekiler kimindir?” “Allah’ındır” de. O, merhamet etmeyi kendine gerekli kıldı. Andolsun sizi mutlaka kıyamet gününe toplayacak. Bunda hiç şüphe yok. Kendilerini ziyana uğratanlar var ya işte onlar inanmazlar. (6:12)
Gece ve gündüzde barınan her şey O’nundur. O, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir. (6:13)
De ki: “Göklerin ve yerin yaratıcısı olan, beslediği halde beslenmeye ihtiyacı olmayan Allah’tan başkasını mı dost edineceğim?” De ki: “Bana, teslim olanların ilki olmam emredildi ve sakın Allah’a ortak koşanlardan olma." (6:14)
De ki: “Ben Rabbime isyan edersem gerçekten büyük bir günün azabından korkarım.” (6:15)
İzin Günü (YEVME İZİN) kim azaptan alıkonursa şüphesiz o kimse rahmete erişmiştir. Bu, apaçık bir kurtuluştur. (6:16)
Şayet Allah sana bir zarar dokundursa bunu O’ndan başka giderecek yoktur. Fakat sana bir hayır dokunduracak olsa onu da kimse gideremez. Bil ki O, her şeye hakkıyla gücü yetendir. (6:17)
ARAF SURESİ'NDE
Rabbinizden size indirilene uyun. Onu bırakıp başka dostlara uymayın. Ne kadar da az öğüt alıyorsunuz! (7:3)
Nice memleketleri helak ettik. Onlara azabımız gece uykusuna dalmışken yahut gündüz istirahat halinde iken gelmişti. (7:4)
Azabımız kendilerine geldiğinde, “Gerçekten biz zalimler olmuştuk” demekten başka söyleyecekleri kalmamıştı. (7:5)
Kendilerine resul gönderilenlere mutlaka soracağız. Resullere de elbette soracağız. (7:6)
Andolsun, onlara tam bir bilgi ile anlatacağız. Çünkü biz onlardan uzak değiliz. (7:7)
İzin Günü (YEVME İZİN) amellerin tartılması da haktır. Kimlerin sevabı ağır basarsa işte onlar kurtuluşa erenlerdir. (7:8)
Ama kimlerin sevabı da hafif gelirse işte onlar ayetlerimize haksızlık etmiş olmaları sebebiyle kendilerini ziyana sokanlardır. (7:9)
Andolsun, size yeryüzünde imkan ve iktidar verdik. Sizin için orada birçok geçim imkanları da yarattık. Ama siz ne kadar az şükrediyorsunuz! (7:10)
Andolsun, sizi yarattık. Sonra size şekil (SAVVERNAKUM) verdik. Sonra da meleklere, “Adem için saygı ile eğilin” dedik. İblis’ten başka hepsi saygı ile eğildiler. O, saygı ile eğilenlerden olmadı. (7:11)
ENFAL SURESİ'NDE
Hani Rabbin meleklere, “Ben sizinle beraberim. İman edenlere sebat verin. Ben kafirlerin kalplerine korku salacağım. Şimdi vurun boyunlarının üstüne. Vurun, onların bütün parmaklarına” diye vahyediyordu. (8:12)
Bu, onların Allah’a ve Resulüne karşı gelmelerindendir. Her kim de Allah’a ve resulüne karşı gelirse bilsin ki Allah’ın cezası şiddetlidir. (8:13)
İşte şimdi siz tadın onu! Kafirlere bir de cehennem azabı vardır. (8:14)
Ey iman edenler. Savaş düzeninde iken kafirlerle karşılaştığınız zaman sakın onlara arkanızı dönmeyin. (8:15)
-Savaş taktiği olarak düşmanı vurmak için çekilme ya da diğer bir birliğe katılmak durumu hariç- İzin Günü'nde (YEVME İZİN) her kim onlara arkasını dönerse mutlaka o, Allah’ın gazabına uğramış olur. Onun varacağı yer de cehennemdir. Ne kötü varılacak yerdir orası! (8:16)
Onları siz öldürmediniz fakat Allah onları öldürdü. Attığın zaman da sen atmadın fakat Allah attı. Müminleri, tarafından güzel bir imtihanla denemek için Allah öyle yaptı. Şüphesiz Allah hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir. (8:17)
HUD SURESİ'NDE
Semud kavmine de kardeşleri Salih’i gönderdik. Dedi ki: “Ey kavmim! Allah’a kulluk edin. Sizin O’ndan başka hiçbir ilahınız yok. O, sizi yeryüzünden yarattı ve sizi oranın imarında görevli kıldı. Öyle ise O’ndan bağışlanma dileyin; sonra da O’na tövbe edin. Şüphesiz Rabbim yakındır ve dualara cevap verendir. (11:61)
Onlar şöyle dediler: “Ey Salih! Bundan önce sen, aramızda ümit beslenen bir kimseydin. Şimdi babalarımızın taptıklarına tapmamızı bize yasaklıyor musun? Şüphesiz, biz senin bizi çağırdığın şeyden derin bir şüphe içindeyiz.” (11:62)
Salih, dedi ki: “Ey kavmim! Söyleyin bakayım, eğer ben Rabbim tarafından apaçık bir delil üzerinde isem ve bana tarafından bir rahmet vermişse O’na karşı geldiğim takdirde beni Allah’tan kim koruyabilir? Demek ki zarara uğratmaktan başka bana katkınız olmaz.” (11:63)
“Ey kavmim! İşte size ayet olarak Allah’ın dişi bir devesi. Bırakın onu, Allah’ın arzında yayılıp otlasın. Ona kötülük dokundurmayın yoksa sizi yakın bir azap yakalar.” (11:64)
Derken onu kestiler. Dedi ki: “Yurdunuzda üç gün daha yaşayın. İşte bu, yalanlanamayacak bir tehdittir.” (11:65)
Emrimiz geldiğinde Salih’i ve beraberindeki iman etmiş olanları tarafımızdan bir rahmetle helaktan ve İzin Günü'nün (YEVMİ İZİN) rezilliğinden kurtardık. Şüphesiz Rabbin mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir. (11:66)
Zulmedenleri o korkunç uğultulu ses yakaladı da yurtlarında diz üstü çökekaldılar. (11:67)
Sanki orada hiç yaşamamışlardı. Biliniz ki Semud kavmi Rablerini inkar etti. Biliniz ki Semud kavmi Allah’ın rahmetinden uzaklaştı. (11:68)
İBRAHİM SURESİ'NDE
Hani İbrahim demişti ki: “Rabbim! Bu şehri güvenli kıl, beni ve oğullarımı putlara tapmaktan uzak tut.” (14:35)
“Rabbim! Çünkü o putlar insanlardan birçoğunu saptırdılar. Artık kim bana uyarsa, o bendendir. Kim de bana karşı gelirse, şüphesiz sen çok bağışlayan, çok merhamet edensin.” (14:36)
“Rabbimiz! Ben çocuklarımdan bazısını, senin kutsal evinin (BEYTİK EL MUHARREMİ) yanında ekin bitmez bir vadiye yerleştirdim. Rabbimiz! Salatı ikame etmeleri için... Sen de insanlardan bir kısmının gönüllerini onlara meylettir, onları ürünlerden rızıklandır, umulur ki şükrederler.” (14:37)
“Rabbimiz! Şüphesiz sen, gizlediğimizi de, açığa vurduğumuzu da bilirsin. Yerde ve gökte hiçbir şey Allah’a gizli kalmaz.” (14:38)
“Hamd, iyice yaşlanmış iken bana İsmail’i ve İshak’ı veren Allah’a mahsustur. Şüphesiz Rabbim duayı işitendir.” (14:39)
“Rabbim! Beni salatı ikameye devam eden bir kimse eyle. Soyumdan da böyle kimseler yarat. Rabbimiz! Duamı kabul eyle.” (14:40)
“Rabbimiz! Hesap görülecek günde, beni, ana-babamı ve inananları bağışla.” (14:41)
Sakın Allah’ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Allah, onları ancak gözlerin dehşetle bakakalacağı bir güne erteliyor. (14:42)
Başlarını dikerek koşarlar. Gözleri kendilerine bile dönmez, kalpleri de bomboştur. (14:43)
İnsanları, kendilerine azabın geleceği gün ile uyar. Zira o gün zalimler, “Ey Rabbimiz! Yakın bir süreye kadar bizi ertele de senin çağrına uyalım ve resullerin izinden gidelim” diyecekler. Onlara şöyle denilecek: “Daha önce siz, sonunuzun gelmeyeceğine yemin etmemiş miydiniz?” (14:44)
“Kendilerine zulmedenlerin yerlerinde oturdunuz. Onlara ne yaptığımız ise size belli olmuştu. Size misaller de vermiştik.” (14:45)
Onlar gerçekten tuzaklarını kurmuşlardı. Tuzakları yüzünden dağlar yerinden oynayacak olsa bile tuzakları Allah katındadır. (14:46)
Sakın Allah’ın, resullerine verdiği sözden cayacağını sanma! Şüphesiz Allah, mutlak güç sahibidir, intikam sahibidir. (14:47)
Yer başka bir yere, gökler de başka göklere dönüştürülür ve insanlar bir ve kahhar olan Allah’ın huzuruna çıkarlar. (14:48)
İzin Günü (YEVME İZİN) suçluları zincirlere vurulmuş olarak görürsün. (14:49)
Gömlekleri katrandandır. Yüzlerini de ateş bürüyecektir. (14:50)
Allah, herkese kazandığının karşılığını vermek için böyle yapar. Şüphesiz Allah, hesabı çabuk görendir. (14:51)
NAHL SURESİ'NDE
Göklerin ve yerin gaybı Allah'a aittir. Saatin emri de yalnızca göz açıp kapama gibidir veya daha yakındır. Şüphesiz, Allah her şeye güç yetirendir. (16:77)
Allah sizi analarınızın karnından, siz hiçbir şey bilmez durumda iken çıkardı. Şükredesiniz diye size kulaklar, gözler ve kalpler verdi. (16:78)
Gökyüzünde Allah’ın emrine boyun eğerek uçan kuşları görmüyorlar mı? Onları gökte ancak Allah tutar. Şüphesiz bunda inanan bir toplum için ibretler vardır. (16:79)
Allah, size evlerinizi huzur ve dinlenme yeri yaptı. Hayvanların derilerinden gerek göç gününüzde, gerek ikamet gününüzde kolayca taşıyacağınız evler; onların yünlerinden, yapağılarından ve kıllarından bir süreye kadar yararlanacağınız ev eşyası ve geçimlikler meydana getirdi. (16:80)
Allah, yarattıklarından sizin için gölgeler yaptı ve dağlarda da sizin için barınaklar var etti. Sizi sıcaktan koruyacak elbiseler ve savaşta sizi koruyacak zırhlar verdi. Böylece Allah, müslüman olasınız diye üzerinizde olan nimetini tamamlıyor. (16:81)
Eğer yüz çevirirlerse artık sana düşen açık bir tebliğden ibarettir. (16:82)
Onlar Allah’ın nimetini bilirler, sonra da inkar ederler. Onların çoğu kafirlerdir. (16:83)
O gün her ümmetten bir şahit göndereceğiz; sonra inkar edenlere ne izin verilecek ne de Allah’ın rızasını kazandıracak amelleri işleme istekleri kabul edilecek. (16:84)
O zalimler, azabı gördükleri zaman artık onlardan azap hafifletilmez ve kendilerine mühlet de verilmez. (16:85)
llah’a ortak koşanlar, ortaklarını gördüklerinde diyecekler ki: “Rabbimiz! Bunlar, seni bırakıp kendilerine tapmış olduğumuz ortaklarımızdır.” Koştukları ortaklar da onlara: “Siz elbette yalancılarsınız” diye laf atacaklar. (16:86)
Onlar İzin Günü (YEVME İZİN) Allah’a teslim olurlar ve uydurdukları şeyler de onları yüzüstü bırakıp kaybolur. (16:87)
İnkar eden ve insanları Allah’ın yolundan alıkoyanların, yapmakta oldukları bozgunculuklarına karşılık azaplarının üstüne azap ekleriz. (16:88)
Her ümmetin kendi içinden üzerlerine bir şahit göndereceğimiz, seni de onların üzerine bir şahit olarak getireceğimiz günü düşün. Sana bu kitabı; her şey için bir açıklama, doğru yolu gösteren bir rehber, bir rahmet ve müslümanlar için bir müjde olarak indirdik. (16:89)
KEHF SURESİ'NDE
Bir de sana Zülkarneyn hakkında soru soruyorlar. De ki: “Size ondan bir anı okuyacağım.” (18:83)
Biz onu yeryüzünde kudret sahibi kıldık ve kendisine her konuda bir sebep verdik. (18:84)
O da bir sebebi izledi. (18:85)
Güneşin battığı yere varınca onu siyah balçıklı bir su gözesinde batar buldu. Orada bir kavim gördü. “Ey Zülkarneyn! Ya cezalandırırsın ya da haklarında iyilik yolunu tutarsın” dedik. (18:86)
Dedi ki: "Kim zulmederse biz onu azablandıracağız sonra Rabbine döndürülür, O da onu görülmemiş bir azabla azablandırır." (18:87)
“Her kim de iman eder ve salih amel işlerse ona mükafat olarak daha güzeli var. Ona emrimizden kolay olanı söyleyeceğiz.” (18:88)
Sonra yine bir yol tuttu. (18:89)
Güneşin doğduğu yere ulaşınca onu kendileriyle Güneş arasına örtü koymadığımız bir halk üzerine doğar buldu. (18:90)
İşte böyle. Şüphesiz biz onun yanındakileri ilmimizle kuşatmışızdır. (18:91)
Sonra yine bir yol tuttu. (18:92)
İki dağ arasına ulaşınca bunların önünde, neredeyse hiçbir sözü anlamayan bir halk buldu. (18:93)
Dediler ki: “Ey Zülkarneyn! Ye’cüc ve Me’cüc yeryüzünde bozgunculuk yapmaktadırlar. Onlarla bizim aramıza bir engel yapman karşılığında sana bir vergi verelim mi?” (18:94)
Zülkarneyn, “Rabbimin bana verdiği daha hayırlıdır. Şimdi siz bana gücünüzle yardım edin de sizinle onların arasına sağlam bir engel yapayım” dedi. (18:95)
“Bana demir getirin” dedi. İki yamacın arasındaki boşluğu bir hizaya getirince “körükleyin!” dedi. Demiri eritip kor yapınca da “Bana erimiş bakır getirin, bunun üzerine boşaltayım” dedi. (18:96)
Artık onu ne aşabildiler ne de delebildiler. (18:97)
Zülkarneyn, “Bu, Rabbimin bir rahmetidir. Rabbimin vaadi gelince onu yerle bir eder. Rabbimin vaadi gerçektir” dedi. (18:98)
İzin Günü (YEVME İZİN) biz onları bırakırız, dalga dalga birbirlerine karışırlar. Sonra sura (SURİ) üfürülür de onları toptan bir araya getiririz. (18:99)
İzin Günü'nde (YEVME İZİN) cehennemi kafirlere sunarız. (18:100)
Onlar ki gözleri benim zikrime karşı perde içindeydi ve dinlemeye katlanamıyorlardı. (18:101)
İnkar edenler, beni bırakıp da kullarımı dost edineceklerini mi sandılar? Biz cehennemi kafirlere konak olarak hazırladık. (18:102)
TAHA SURESİ'NDE
Sana geçmişin haberlerinden bir kısmını böylece anlatıyoruz. Şüphe yok ki sana katımızdan bir zikir verdik. (20:99)
Kim ondan yüz çevirirse şüphesiz ki o, kıyamet gününde ağır bir günah yükü yüklenecektir. (20:100)
Bu kimseler, günah yükünün altında yani azap içerisinde ebedi kalırlar. Kıyamet günü onlara ne kötü bir yüktür bu. (20:101)
O gün sura üfürülür ve günahkarları İzin Günü (YEVME İZİN) gözleri gömgök bir halde haşrederiz. (20:102)
Aralarında birbirlerine gizli gizli şöyle derler: "Dünyada sadece on gün kaldınız." (20:103)
Aralarında konuştuklarını Biz daha iyi biliriz. En akıllıları: "Sadece bir gün eğleştiniz" der. (20:104)
Sana dağların halini soruyorlar. De ki: “Rabbim onları toz edip savuracak.” (20:105)
“Onların yerlerini dümdüz, boş bir alan halinde bırakacaktır.” (20:106)
"Orada hiçbir çukur, hiçbir tümsek göremeyeceksin.” (20:107)
İzin Günü kendisinden yan çizmek mümkün olmayan davetçiye uyarlar. Sesler, Rahman’ın azametinden dolayı kısılmıştır. Artık sadece fısıltı işitebilirsin. (20:108)
İzin Günü'nde (YEVME İZİN) Rahman’ın izin verdiği ve sözünden razı olduğu kimseden başkasının şefaati fayda vermez. (20:109)
O, önlerindekini ve arkalarındakini bilir. Onların bilgisi ise Rahman’ı kuşatamaz. (20:110)
Bütün yüzler; diri, yaratıklarına hakim ve onları koruyup gözeten Allah’a boyun eğmiştir. Zulüm yüklenen, mutlaka hüsrana uğramıştır. (20:111)
Kim de inanmış olarak salih ameller işlerse o, ne zulme uğramaktan korkar, ne yoksun bırakılmaktan. (20:112)
HAC SURESİ'NDE
De ki: “Ey insanlar! Ben sizin için ancak apaçık bir uyarıcıyım.” (22:49)
Artık iman edip salih ameller işleyenler var ya işte onlar için bir bağışlama güzel bir nimet vardır. (22:50)
Ayetlerimizi geçersiz kılmak için çaba gösterenler var ya işte onlar cehennemliklerdir. (22:51)
Senden önce hiçbir resel ve nebi göndermedik ki bir şey temenni ettiği zaman, şeytan onun bu temennisine dair vesvese vermiş olmasın. Ama Allah, şeytanın vesvesesini giderir. Sonra Allah, ayetlerini sağlamlaştırır. Allah, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir. (22:52)
Allah, şeytanın verdiği bu vesveseyi, kalplerinde hastalık bulunanlar ile kalpleri katı olanlara bir imtihan vesilesi kılmak için böyle yapar. Hiç şüphesiz ki o zalimler, derin bir ayrılık içindedirler. (22:53)
Bir de kendilerine ilim verilmiş olanlar onun Rabbinden gelen hak olduğunu bilsinler, böylece ona iman etsinler ve sonuçta da kalpleri ona saygı duysun diye Allah böyle yapar. Hiç şüphe yok ki Allah, iman edenleri doğru yola iletir. (22:54)
İnkar edenler, kendilerine saat ansızın gelinceye yahut da onlara kısır bir günün azabı gelip çatıncaya dek ondan bir şüphe içinde kalırlar. (22:55)
İzin Günü (YEVME İZİN) mülk Allah’ındır. O, insanların arasında hükmünü verir. Artık iman edip salih ameller işlemiş olanlar Naim Cennetleri’ndedirler. (22:56)
İnkâr edip ayetlerimizi yalanlamış olanlara gelince, onlar için de alçaltıcı bir azap vardır. (22:57)
Allah yolunda hicret edip de sonra öldürülmüş veya ölmüş olanlara gelince, Allah onlara muhakkak güzel bir rızık verecektir. Şüphe yok ki Allah, rızık verenlerin en hayırlısıdır. (22:58)
Elbette onları hoşnut olacakları bir yere sokacaktır. Şüphesiz Allah hakkıyla bilendir, halimdir. (22:59)
Bu böyle. Bir de kim kendisine verilen eziyetin dengiyle karşılık verir de sonra yine kendisine zulmedilirse, elbette Allah ona yardım eder. Hiç şüphesiz ki Allah çok affedendir, çok bağışlayandır. (22:60)
Bu böyle. Çünkü Allah, geceyi gündüzün içine sokar, gündüzü de gecenin içine sokar. Şüphesiz ki Allah hakkıyla işiten, hakkıyla görendir. (22:61)
Bu böyle. Çünkü Allah, hakkın ta kendisidir. O’nu bırakıp da taptıkları ise batılın ta kendisidir. Şüphesiz ki Allah yücedir, büyüktür. (22:62)
Allah’ın gökten yağmur indirdiği, böylece yeryüzünün yemyeşil olduğunu görmedin mi? Şüphesiz Allah, çok lütufkardır, hakkıyla haberdardır. (22:63)
MÜMİNUN SURESİ'NDE
Şüphesiz sen onları doğru bir yola çağırıyorsun. (23:73)
Fakat ahirete inanmayanlar, ısrarla bu yoldan çıkmaktadırlar. (23:74)
Biz onlara merhamet edip başlarına gelen zararı giderseydik, yine de azgınlıkları içinde bocalayıp kalırlardı. (23:75)
Andolsun, biz onları azap ile kıskıvrak yakaladık da yine Rablerine boyun eğmediler ve O’na yalvarıp yakarmadılar. (23:76)
Sonunda onlara şiddetli bir azap kapısı açtığımızda bir de bakarsın onun içinde ümitsizliğe düşüvereceklerdir. (23:77)
Halbuki O, sizin için kulakları, gözleri ve gönülleri yaratandır. Ne kadar az şükrediyorsunuz! (23:78)
O, sizi yeryüzünde yaratıp türetendir. Sadece O’nun huzurunda toplanacaksınız. (23:79)
O diriltendir, öldürendir. Gece ile gündüzün birbirini takip etmesi de O’na aittir. Hala aklınızı kullanmıyor musunuz? (23:80)
Hayır onlar, öncekilerin söyledikleri sözler gibi sözler ettiler. (23:81)
Dediler ki: “Gerçekten biz, ölüp bir toprak ve kemik yığını haline geldikten sonra mı tekrar diriltileceğiz?” (23:82)
Andolsun, biz de bizden önce atalarımız da bununla tehdit edildik. Bu, öncekilerin uydurduğu masallardan başka bir şey değildir. (23:83)
De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Yer ve yerde bulunanlar kime aittir?” (23:84)
"Allah’ındır” diyecekler. De ki: “Öyle ise siz hiç düşünüp öğüt almaz mısınız?” (23:85)
De ki: “Yedi kat göklerin Rabbi, büyük Arş’ın Rabbi kimdir?” (23:86)
“Allah’ındır” diyecekler. De ki: “Öyle ise O’na karşı gelmekten sakınmaz mısınız?” (23:87)
De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Her şeyin hükümranlığı elinde olan, kendisi koruyan, kendisine karşı korunulamaz olan kimdir?” (23:88)
“Allah’ındır” diyecekler. Da ki: “Öyle ise nasıl aldanıyorsunuz?” (23:89)
Hayır, biz onlara gerçeği getirdik fakat onlar kesinlikle yalancıdırlar. (23:90)
Allah, çocuk edinmemiştir. O'nunla beraber herhangi bir ilah da yoktur. Eğer böyle olsaydı; her ilah kendi yarattığını yok ederdi ve mutlaka biri ötekine üstün gelmeye çalışırdı. Allah'ın şanı onların nitelendirmelerinden yücedir, arınmıştır. (23:91)
Gözle görülmeyeni de görüleni de bilendir O. Uzaktır onların ortak koştuklarından. (23:92)
De ki: "Rabbim, tehdit edildikleri şeyi bana mutlaka göstereceksin." (23:93)
"Beni o zalimler topluluğunun içinde tutma Rabbim!" (23:94)
Bizim onlara yönelttiğimiz tehditleri sana göstermeye elbette gücümüz yeter. (23:95)
Kötülüğü, en güzel olan şeyle uzaklaştır. Biz onların yakıştırmakta oldukları şeyleri daha iyi biliriz. (23:96)
De ki: “Ey Rabbim! Şeytanların vesveselerinden sana sığınırım.” (23:97)
“Ey Rabbim! Onların benim yanımda bulunmalarından da sana sığınırım.” (23:98)
Sonunda onlardan birine ölüm geldiğinde şöyle der: "Rabbim, beni geri döndürün." (23:99)
"Döndürün ki, o arkada bıraktığım yerde iyi bir iş yapayım." Hayır, bir kelime ki bu, o söyler onu. Ötelerinde, dirilecekleri güne kadar bir berzah vardır. (23:100)
Sur’a üfürüldüğü zaman, İzin Günü (YEVME İZİN) ne aralarında soy-sop yakınlığı kalacak, ne de birbirlerini arayıp soracaklardır. (23:101)
Artık kimin tartıları ağır gelirse işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir. (23:102)
Kimlerin de tartıları hafif gelirse işte onlar da kendilerini ziyana uğratanların ta kendileridir. Onlar cehennemde ebedi kalacaklardır. (23:103)
Ateş, yüzlerini yalar. Ve onlar da içinde sırıtıp kalacaklar. (23:104)
Allah, “Ayetlerim size okunuyordu da siz onları yalanlıyordunuz, değil mi?” der. (23:105)
Derler ki: “Ey Rabbimiz! Azgınlığımız bizi yendi; biz, zalimler topluluğu olduk.” (23:106)
“Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar. Eğer dönersek şüphesiz kendimize zulmetmiş oluruz.” (23:107)
Allah, ”Aşağılık içinde kalın orada, artık benimle konuşmayın!” der. (23:108)
Kullarımdan, “Ey Rabbimiz! Biz inandık, bizi bağışla, bize merhamet et, sen merhamet edenlerin en hayırlısısın” diyen bir grup var idi. (23:109)
Siz ise onlarla alay ediyordunuz. O kadar ki onlar size beni anmayı unutturdu. Onlara hep gülüyordunuz. (23:110)
Sabretmiş olmaları sebebiyle, bugün ben onları mükâfatlandırdım. Şüphesiz onlar başarıya erenlerin ta kendileridir. (23:111)
Allah, “Yeryüzünde kaç sene kaldınız?” diye sorar. (23:112)
Onlar, “Bir gün, ya da bir günden daha az bir süre kaldık. Hesap tutanlara sor” derler. (23:113)
Allah, şöyle der: “Çok az bir zaman kaldınız. Keşke bunu bilmiş olsaydınız.” (23:114)
“Sizi boşuna yarattığımızı ve bize tekrar döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?” (23:115)
NUR SURESİ'NDE
İffetli, saf ve namuslu, inanmış kadınlara zina iftirasında bulunanlar, dünya ve ahirette lanetlenmişlerdir. Onlar için büyük bir azap vardır. (24:23)
O gün dilleri, elleri ve ayakları yapmış olduklarından dolayı aleyhlerinde şahitlik edecektir. (24:24)
İzin Günü (YEVME İZİN) Allah, onlara kesinleşmiş cezalarını tastamam verecek ve onlar Allah’ın apaçık bir gerçek olduğunu bileceklerdir. (24:25)
FURKAN SURESİ'NDE
Rabbinin, onları ve Allah’ı bırakıp da taptıkları şeyleri bir araya getireceği ve “Siz mi saptırdınız benim şu kullarımı yoksa onlar kendileri mi yoldan saptılar” diyeceği günü hatırla. (25:17)
Onlar, “Seni eksikliklerden uzak tutarız. Seni bırakıp da başka dostlar edinmek bize yaraşmaz. Fakat sen onlara ve atalarına o kadar bol nimet verdin ki sonunda seni anmayı unuttular ve helake giden bir toplum oldular” derler. (25:18)
Söyledikleriniz konusunda sizi yalancı çıkardılar. Artık kendinizden azabı savmaya gücünüz yetmeyecek ve kendinize yardım da edemeyeceksiniz. Sizden kim de zulüm ve haksızlık ederse ona büyük bir azap tattırırız. (25:19)
Senden önce gönderdiğimiz bütün resuller de şüphesiz yemek yerler, çarşıda pazarda gezerlerdi. Sizi birbiriniz için imtihan aracı kıldık. Sabredecek misiniz? Rabbin, hakkıyla görendir. (25:20)
Bize kavuşacaklarını ummayanlar, “Bize melekler indirilseydi yahut Rabbimizi görseydik ya!” dediler. Andolsun, onlar kendi benliklerinde büyüklük tasladılar ve büyük bir taşkınlık gösterdiler. (25:21)
Melekleri görecekleri İzin Günü (YEVME İZİN)... İşte o gün suçlulara hiçbir müjde yoktur. “Eyvah! Biz Allah’ın rahmetinden tamamen uzaklaştırılmışız” diyecekler. (25:22)
Onların yaptıkları bütün amellerine yöneldik ve onları dağılmış zerreciklere çevirdik. (25:23)
İzin Günü (YEVME İZİN) cennetliklerin kalacakları yer daha hayırlı, dinlenecekleri yer daha güzeldir. (25:24)
O gün gök bulutlarla yarılıp parçalanacak ve melekler bölük bölük indirilecektir. (25:25)
İzin Günü (YEVME İZİN) gerçek hükümranlık Rahman’ındır ve kafirlere zorlu bir gün olacaktır. (25:26)
O gün zalim kimse ellerini ısırıp şöyle diyecektir: “Ne olurdu ben de resullerle beraber aynı yolu tutsaydım!” (25:27)
“Yazıklar olsun bana, keşke falanı dost edinmeseydim!” (25:28)
“Andolsun, Zikir bana geldikten sonra beni ondan o saptırdı. Zaten şeytan insanı yardımcısız bırakıverir.” (25:29)
Resul, “Ey Rabbim! Kavmim şu Kuran’ı terk edilmiş bir şey haline getirdi” dedi. (25:30)
Biz, işte böyle, her nebi için suçlulardan bir düşman yarattık. Yol gösterici ve yardım edici olarak Rabbin yeter. (25:31)
NEML SURESİ'NDE
Her kim iyi amel getirirse ona ondan daha hayırlısı vardır. Onlar İzin Günü (YEVME İZİN) korkudan emindirler. (27:89)
Kimler de kötü amel getirirse yüzüstü ateşe atılırlar. “Ancak yaptıklarınızın karşılığını görüyorsunuz.” (27:90)
"Ben ancak bu beldenin Rabbine kulluk etmekle emrolundum ki O burayı yasaklı kılmıştır ve her şey O'nundur. Ve ben Müslümanlardan olmakla emrolundum. (27:91)
Ve Kuran okumam emredildi. Artık kim doğru yolu bulursa faydası kendisine ait ve kim saparsa artık de ki: "Ben ancak korkutanlardanım." (27:92)
